İktisadi işletmelerin vergi kaydı ve muafiyetlerin yasal dayanakları
İktisadi işletmelerin vergi kaydı ve muafiyetlerin yasal dayanakları

Vergi Kanunu’nun 33.2. maddesi hükümlerine göre, vergi mükellefinin bir ekonomik işletmesi (tesisi) varsa, bu işletme (tesis) bulunduğu adres üzerinden vergi kaydına alınır. Yani, vergi mükellefi tarafından ticari faaliyette kullanılan ekonomik işletmenin (tesisin) vergi dairelerinde kaydedilmesi yasal bir zorunluluktur.
Vergi mükellefi tarafından ekonomik işletmenin (tesisin) vergi dairelerinde kaydedilmemesi, mükellefin gelir vergisinden muaf olma hakkını sınırlamaz; bu durum vergi mevzuatında öngörülmemiştir.
Bununla birlikte, tarımsal ürün üreticilerinin Vergi Kanunu'nda öngörülen muafiyetlerden yararlanabilmeleri için, satılan ürünlerin kendilerine ait topraklarda yetiştirildiğini doğrulayan belgeler (söz konusu kişilerin mülkiyetinde veya kullanımında olan araziye ilişkin belgeler ve üretim sürecinde kullanılan varlıklara ait belgeler), ayrıca ürünlerin aile çiftçiliği kapsamında üretildiği durumlarda, belediye tarafından kayıt altına alındığını gösteren belge örneği ve diğer gerekli evrakların mevcut olması gerekir.
Ayrıca belirtmek isteriz ki, Vergi Kanunu’nun 58.15. maddesine göre, bu Kanunla öngörülen vergi istisna ve muafiyetlerinden yararlanan kişiler tarafından vergiden muaf gelirlerin beyan edilmemesi veya eksik beyan edilmesi hâlinde, mükellefe beyan edilmemiş veya eksik beyan edilmiş gelirin (giderler düşülmeden) %6’sı oranında mali yaptırım uygulanır.

Vergi Kanunu’nun 33.2. maddesi hükümlerine göre, vergi mükellefinin bir ekonomik işletmesi (tesisi) varsa, bu işletme (tesis) bulunduğu adres üzerinden vergi kaydına alınır. Yani, vergi mükellefi tarafından ticari faaliyette kullanılan ekonomik işletmenin (tesisin) vergi dairelerinde kaydedilmesi yasal bir zorunluluktur.
Vergi mükellefi tarafından ekonomik işletmenin (tesisin) vergi dairelerinde kaydedilmemesi, mükellefin gelir vergisinden muaf olma hakkını sınırlamaz; bu durum vergi mevzuatında öngörülmemiştir.
Bununla birlikte, tarımsal ürün üreticilerinin Vergi Kanunu'nda öngörülen muafiyetlerden yararlanabilmeleri için, satılan ürünlerin kendilerine ait topraklarda yetiştirildiğini doğrulayan belgeler (söz konusu kişilerin mülkiyetinde veya kullanımında olan araziye ilişkin belgeler ve üretim sürecinde kullanılan varlıklara ait belgeler), ayrıca ürünlerin aile çiftçiliği kapsamında üretildiği durumlarda, belediye tarafından kayıt altına alındığını gösteren belge örneği ve diğer gerekli evrakların mevcut olması gerekir.
Ayrıca belirtmek isteriz ki, Vergi Kanunu’nun 58.15. maddesine göre, bu Kanunla öngörülen vergi istisna ve muafiyetlerinden yararlanan kişiler tarafından vergiden muaf gelirlerin beyan edilmemesi veya eksik beyan edilmesi hâlinde, mükellefe beyan edilmemiş veya eksik beyan edilmiş gelirin (giderler düşülmeden) %6’sı oranında mali yaptırım uygulanır.