Xidmət sektorunda sadələşdirilmiş vergi ödəyicisi kimi çalışmaq mümkündür?
Xidmət sektorunda sadələşdirilmiş vergi ödəyicisi kimi çalışmaq mümkündür?
1 yanvar 2020-ci ildən Vergi Məcəlləsində xidmət sektoru ilə bağlı edilən dəyişiklik də ən çox müzakirə olunan məsələlərdəndir.
218.6.2-ci maddəyə əsasən, Məcəllənin 218.5.10-cu maddəsinin müddəalarından asılı olmayaraq vergi ödəyicisi kimi vergi orqanında uçotda olmayan şəxslərə (əhaliyə) göstərilən xidmətlərdən başqa, xidmətlərin göstərilməsini həyata keçirən şəxslər tərəfindən əhaliyə xidmətlə yanaşı, hüquqi şəxslərə və vergi ödəyicisi kimi vergi orqanında uçotda olan fiziki şəxslərə xidmətlərin göstərilməsi həyata keçirilirsə, rüb ərzində elektron qaimə-faktura ilə rəsmiləşdirilməli olan əməliyyatların həcmi xidmətlərin göstərilməsi üzrə ümumi əməliyyatların (satışdankənar gəlirlər istisna olmaqla) həcminin 30 faizindən çox olmadıqda sadələşdirilmiş vergi metodunu tətbiq etmək hüququ saxlanılır.
Misallarla izah edək:
Misal 1. Fiziki və ya hüquqi şəxs olan vergi ödəyicisinin 2021-ci ilin 1-ci rübü ərzində göstərdiyi xidmətin ümumi məbləği 30 000 manatdır. Vergi ödəyicisi rüb ərzində vergi ödəyicisi olan hüquqi və fiziki şəxslərə 8000 manatlıq xidmət göstərib. Bu cür xidmətlərin xüsusi çəkisi 26,67 faiz ((8000 manat / 30 000 manat) x 100 faiz) təşkil etdiyi üçün vergi ödəyicisi məcburi olaraq gəlir (mənfəət) vergisi ödəyicisinə çevrilmir, sadələşdirilmiş vergi ödəyicisi kimi qalır.
Misal 2. Fiziki və ya hüquqi şəxs olan vergi ödəyicisi 2020-ci ilin 1-ci rübü ərzində 20 000 manatlıq xidmət göstərib. Onun 7 500 manatlıq hissəsi vergi ödəyicisi olan hüquqi və fiziki şəxslərə göstərilib. Bu cür xidmətlərin xüsusi çəkisi 37,50 faiz ((7 500 manat / 20 000 manat) x 100 faiz) olduğu üçün vergi ödəyicisi sadələşdirilmiş vergi ödəyici olmaq hüququnu itirir. O, 2021-ci ilin birinci rübündən məcburi olaraq gəlir (mənfəət) vergisi ödəyicisi kimi qeydiyyata alınırdı.
1 yanvar 2020-ci ildən Vergi Məcəlləsində xidmət sektoru ilə bağlı edilən dəyişiklik də ən çox müzakirə olunan məsələlərdəndir.
218.6.2-ci maddəyə əsasən, Məcəllənin 218.5.10-cu maddəsinin müddəalarından asılı olmayaraq vergi ödəyicisi kimi vergi orqanında uçotda olmayan şəxslərə (əhaliyə) göstərilən xidmətlərdən başqa, xidmətlərin göstərilməsini həyata keçirən şəxslər tərəfindən əhaliyə xidmətlə yanaşı, hüquqi şəxslərə və vergi ödəyicisi kimi vergi orqanında uçotda olan fiziki şəxslərə xidmətlərin göstərilməsi həyata keçirilirsə, rüb ərzində elektron qaimə-faktura ilə rəsmiləşdirilməli olan əməliyyatların həcmi xidmətlərin göstərilməsi üzrə ümumi əməliyyatların (satışdankənar gəlirlər istisna olmaqla) həcminin 30 faizindən çox olmadıqda sadələşdirilmiş vergi metodunu tətbiq etmək hüququ saxlanılır.
Misallarla izah edək:
Misal 1. Fiziki və ya hüquqi şəxs olan vergi ödəyicisinin 2021-ci ilin 1-ci rübü ərzində göstərdiyi xidmətin ümumi məbləği 30 000 manatdır. Vergi ödəyicisi rüb ərzində vergi ödəyicisi olan hüquqi və fiziki şəxslərə 8000 manatlıq xidmət göstərib. Bu cür xidmətlərin xüsusi çəkisi 26,67 faiz ((8000 manat / 30 000 manat) x 100 faiz) təşkil etdiyi üçün vergi ödəyicisi məcburi olaraq gəlir (mənfəət) vergisi ödəyicisinə çevrilmir, sadələşdirilmiş vergi ödəyicisi kimi qalır.
Misal 2. Fiziki və ya hüquqi şəxs olan vergi ödəyicisi 2020-ci ilin 1-ci rübü ərzində 20 000 manatlıq xidmət göstərib. Onun 7 500 manatlıq hissəsi vergi ödəyicisi olan hüquqi və fiziki şəxslərə göstərilib. Bu cür xidmətlərin xüsusi çəkisi 37,50 faiz ((7 500 manat / 20 000 manat) x 100 faiz) olduğu üçün vergi ödəyicisi sadələşdirilmiş vergi ödəyici olmaq hüququnu itirir. O, 2021-ci ilin birinci rübündən məcburi olaraq gəlir (mənfəət) vergisi ödəyicisi kimi qeydiyyata alınırdı.